«Rimliqlargha yëzilghan xet»

(Qisqiche chüshendürüsh)

Bu xetning mu’ellipi elchi Pawlustur. U bu xetni Rimdiki ëtiqadchilar jama’etchilikini ziyaret qilishqa teyyarliq qilish yüzisidin yazghan. Bu, Pawlusning özi tarqitiwatqan xush xewerni eng tepsiliy chüshendürgen bir xëtidur. Uningda Eysa Mesihke bolghan ëtiqad, shundaqla bu ëtiqadning ëtiqadchilar emeliyitide qandaq ipadilinishi teswirlengen.

Pawlus bu xëtide pütkül insanlarning gunahkar ikenliki, qutquzulushqa mohtajliqi, peqet Eysa Mesihke ëtiqad qilish arqiliqla qutquzulidighanliqi we Eysa Mesihke baghlinish bilenla Xudagha yëqinlishalaydighanliqi, ëtiqadchilarning qelbidiki Muqeddes Roh ulargha küch-qudret bëridighanliqi, ularning ëtiqadchilargha layiq yashishi we bashqilargha mëhir-muhebbet körsitishi këreklikini nuqtiliq tekitligen.

Mu’ellip Yehudiylarning Eysa Mesihni ret qilghanliqi bilen Yehudiy emeslerning Eysa Mesihke ëtiqad qilishining Xudaning insanlarni qutquzush pilanigha mas kelgenlikini otturigha qoyush bilen birge waqit-sa’iti kelgende Yehudiylarningmu qutquzulidighanliqini chüshendürgen.

Tëzis:

1. Du’ayisalam (1-bab 1-ayettin 17-ayetkiche)

2. Insanlarning gunahkar tebi’iti (1-bab 18-ayettin 3-bab 20-ayetkiche)

3. Xudaning insanlarni qutquzush yoli (3-bab 21-ayettin 4-babning axirighiche)

4. Ëtiqadchilarning Eysa Mesihke baghlanghan yëngi hayati (5-babtin 8-babqiche)

5. Yehudiylar we Xudaning insanlarni qutquzush pilani (9-babtin 11-babqiche)

6. Ëtiqadchilarning Xudagha atilip yashishi (12-babtin 15-bab 13-ayetkiche)

7. Axirqi sözler (15-bab 14-ayettin 16-babning axirighiche)